Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

Μαρκαρισμένοι σαν τα γελάδια...


Το μαύρο μέλλον των έργων της απαισιόδοξης περιόδου της επιστημονικής φαντασίας είναι εδώ, τώρα. Υποδόρια ολοκληρωμένα κυκλώματα έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούνται για το μαρκάρισμα ανθρώπων.
Αν ρωτήσετε τους περισσότερους ανθρώπους πώς βλέπουν το ενδεχόμενο συνένωσης των ζωντανών τους ιστών με μη ένζωα αντικείμενα, θα απαντήσουν ότι η ιδέα τούς φαίνεται παράξενη έως και φρικιαστική. Το ότι πολλοί έχουν κάνει ήδη ακριβώς αυτό μπορεί να αποδοθεί σε δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι τα περισσότερα απ' αυτά τα εμφυτεύματα -όπως τα γεμίσματα των οδοντικών σφραγισμάτων- είναι μικρής σημασίας, ελάχιστα παρεμβατικά και καθησυχαστικά απλά. Ο δεύτερος είναι ότι πολύπλοκα εμφυτεύματα σαν τους βηματοδότες αποτελούν επιταγή, με βάση την ιατρική διάγνωση και τα αποδεχόμαστε, γιατί σώζουν τη ζωή μας.
Πέρυσι, όμως, εμφανίστηκε αθόρυβα μια εξαίρεση σε αυτούς τους κανόνες. Η αμερικανική εταιρία «Απλάιντ Ντίτζιταλ Σολούσιονς» εισήγαγε στην αγορά των ΗΠΑ το «VeriChip» («Βέριτσιπ»), ένα εμφύτευμα μεγέθους κόκκου ρυζιού, που τοποθετείται κάτω από το δέρμα. Οταν ένας σαρωτής χειρός το βομβαρδίσει με ραδιοκύματα, το εμφύτευμα, που περιέχει ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα, απαντά με μια σύντομη ριπή δεδομένων που προσδιορίζουν την ταυτότητά του και μαζί μ' αυτήν και την ταυτότητα εκείνου που το φέρει στο σώμα του. Το προϊόν στοχεύει, κατά τους κατασκευαστές του, στην ταυτοποίηση, για ιατρικούς κυρίως λόγους, και την αγορά συστημάτων ασφάλειας. Η εμφύτευση μπορεί να γίνει σε ιδιωτικό ιατρείο ή στην ειδική κινητή μονάδα της κατασκευάστριας εταιρίας. Το εμφύτευμα στοιχίζει 200 δολάρια και έχει διάρκεια ζωής τουλάχιστον 20 χρόνια.
Και καρκινογόνο;
Η χρησιμότητα για ιατρικούς σκοπούς αμφισβητείται έντονα. Τι αξία θα έχει το εμφύτευμα, αν το νοσοκομείο δεν έχει τον απαραίτητο σαρωτή (κάποιοι άλλοι, πάντως, θα τον έχουν...); Τι νόημα θα έχει, αν ο φορέας του δεν έχει δεχτεί να υπάρχει το ιατρικό ιστορικό του αποθηκευμένο στο διανοσοκομειακό υπολογιστικό σύστημα (μήπως κανένας δε θα τον ρωτήσει ή μήπως θα είναι ένα μέτρο πίεσης για να το αποδεχτεί κι αυτό);
Η πραγματική χρησιμότητα τέτοιων εμφυτευμάτων, όσον αφορά στους στόχους που ανακοινώθηκαν, θα αυξάνεται μαζί με την αύξηση της επεξεργαστικής ισχύος τους και προοπτικά με τη δυνατότητα τηλεεντοπισμού του φορέα του εμφυτεύματος. Τότε, η ανίχνευση δε θα γίνεται με σαρωτή, αλλά από δορυφόρο, ή κάποιο σύστημα κυψελών σαν της κινητής τηλεφωνίας. Ενα εμπόδιο που υπήρχε μέχρι πριν λίγους μήνες στην προώθηση του VeriChip έχει ήδη αρθεί. Η Διεύθυνση Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ, ανακοίνωσε ότι από τη στιγμή που δεν εξυπηρετεί ιατρικούς σκοπούς το εμφύτευμα δε θα υπόκειται στον εξονυχιστικό έλεγχο των ιατρικών συσκευών. Ωστόσο, και από αυτή την άποψη το νέο εμφύτευμα δε φαίνεται ακίνδυνο. Οσα από τα πειραματόζωα στα οποία τοποθετήθηκε είχαν ελάττωμα στο γονίδιο p53 εμφάνισαν υποδόρια σαρκώματα γύρω από το εμφύτευμα. Στους ανθρώπους, η αντίστοιχη μετάλλαξη στο γονίδιο p53 προκαλεί μια σπάνια διαταραχή, το σύνδρομο Λι-Φρομένι, που προδιαθέτει για ανάπτυξη πλειάδας διαφορετικών τύπων καρκίνου. Επιπλέον, σε πολλά πειραματόζωα, με εξαίρεση εκείνα που το εμφύτευμα έγινε στο πρόσωπο, παρουσιάστηκε μετάσταση του εμφυτεύματος μέχρι και σε απόσταση 11 εκατοστών από το σημείο τοποθέτησης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: