«Νανο-πετσέτα» εναντίον πετρελαιοκηλίδων

Ερευνητές στις ΗΠΑ παρουσίασαν μεμβράνη, που θυμίζει χαρτί, κατασκευασμένη από νανο-υλικά, ικανά να καθαρίζουν πετρέλαιο και άλλες υγρές χημικές ουσίες. Η καινοτόμος ουσία έχει την ικανότητα να απορροφά 20 φορές το βάρος της σε πετρέλαιο και μπορεί να ανακυκλωθεί πολλές φορές.
Την ίδια ώρα, το πετρέλαιο που συλλέγει η Νανο-πετσέτα μπορεί και αυτό να ανακυκλωθεί και να χρησιμοποιηθεί, όπως εξηγεί η επιστημονική ομάδα, σε δημοσίευσή της στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Nanotechnology. Το υλικό αποτελείται από σύρματα, κατασκευασμένα από οξείδιο καλίου και έχει διάμετρο της τάξης των 20 νανομέτρων (20 δισεκατομμυριοστά του μέτρου). Τα σύρματα δημιουργούν επιφάνεια που θυμίζει στρώμα από μακαρόνια, του οποίου ο ίνες διαθέτουν μικροσκοπικούς πόρους, ιδανικούς για την απορρόφηση υγρών. Η μεμβράνη έχει υδατοστεγή επικάλυψη, που αν και δεν επιτρέπει την είσοδο του νερού, αφήνει τη Νανο-πετσέτα να απορροφά το πετρέλαιο.

«Ανακαλύψαμε ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε 'χαρτί', αποτελούμενο από πλέγμα νανο-καλωδίων, που είναι ικανά να απορροφούν επιλεκτικά υδροφοβικά υγρά από το νερό», λέει ο επικεφαλής της μελέτης, δρ Φραντσέσκο Στελάτσι, καθηγητής Επιστήμης Υλικών στο Πανεπιστήμιο ΜΙΤ της Βοστώνης, που επισημαίνει ότι η μεμβράνη μοιάζει εντελώς υδατοστεγής.

«Το υλικό μας μπορεί να παραμείνει στο νερό για διάστημα ενός ή ακόμη και δύο μηνών, και όταν το βγάλετε, θα δείτε ότι παρέμεινε εντελώς στεγνό. Αν, όμως, το νερό αυτό περιέχει και υδροφοβικές ουσίες, τότε αυτές θα απορροφηθούν ολοσχερώς», καταλήγει ο δρ Στελάτσι.
Η ανακάλυψη της επιστημονικής ομάδας ανοίγει το δρόμο στη χρήση της μεμβράνης ως φίλτρο νερού. Τα λάδια και άλλες ελαιώδεις προσμίξεις, που θα συγκρατούνται από τη μεμβράνη, μπορούν εύκολα να αφαιρεθούν. Σε δελτίο Τύπου, το ΜΙΤ ανέφερε ότι η μεμβράνη μπορεί να κατασκευασθεί με πολύ μικρότερο κόστος από ό,τι άλλα νανο-υλικά, αξιοποιώντας τη μέθοδο κατασκευής χαρτιού από κυτταρίνη, όταν ένα διάλυμα ξεραίνεται πάνω σε αντικολλητική επιφάνεια.
Αμφιβολίες σχετικά με την τοξικότητα και το κόστος κατασκευής της μεμβράνης εξέφρασε, ωστόσο, ο χημικός μηχανικός Γκέοργκ Λάχαν: «Παρά τα ερωτήματα γύρω από την τοξικότητα της μεμβράνης, η ανακάλυψη αποτελεί σχέδιο δράσης για το σχεδιασμό της επόμενης γενιάς νανο-συσκευών και εφαρμογών τους».